Broodje haring.
"Waar hield uw dochter van" was mijn vraag toen wij het over de nazit hadden op de woongroep waar zij woonde.
" Ik nam altijd een broodje haring mee maar dat vind ik een raar idee" zei moeder. Het lijkt mij een mooi gebaar om zo samen met de andere bewoners de dag af te sluiten.
Een mooie herinnering te maken. Dan doen we dat.
Een prachtige dag was het op de woongroep, de kist was beschilderd door de bewoners en de dagbesteding. De tekeningen van haar mede-bewoners in de kist. Vijf trossen ballonnen in paars en wit rondom haar en het rozenhartje van haar moeder dichtbij haar.
Op de woongroep is er een structuur in de dienst terug te vinden. We steken kaarsen aan, zingen het namenlied en namens de familie, woning en dagbesteding worden herinneringen opgehaald. De muziek hoort heel duidelijk bij de groep. Kinderliedjes veel Hollandse hits.
En vooral heel veel puurheid, jezelf mogen zijn en wie je bent. Het is een voorrecht om voor deze mensen een blijvende herinnering te mogen creëren.
Na de nazit begeleiden wij haar naar de begraafplaats. Haar moeder in de rouwauto de zorg tot het laatst aan toe.
Bij de poort zes dragers, zij mocht nog eenmaal boven de mensen worden gedragen. Als eerbetoon aan deze bijzondere mens. De beschilderde kist stond op het graf, het hartje op haar hart en een zonnestraal bescheen de kist. Een laatste Onze Vader en een Wees gegroet Maria, terug in de schoot van Moeder Aarde bij haar Vader en Papa.
Dag bijzonder mens